İsviçre’de baskın olan aile modeli; “Baba tam zamanlı, anne ise yarı zamanlı çalışır.“ şeklinde. Federal İstatistik Dairesi’nin verilerine göre bu durum, tüm çocuklu çiftlerin %70’inden fazlası için geçerli.
Bir annenin ne kadar çalıştığı, genellikle çocukları için uygun fiyatlı çocuk bakım yeri bulup bulamadığına bağlı.
İsviçre’deki tüm ailelerin sadece üçte biri çocuklarını kreşe gönderebilirken, bu durum uzun vadede çocukların eğitimlerinde etkili oluyor.
Federal Aile Sorunları Komisyonu’nun (EKFF) aktardığı bilgilere göre; düşük ücretli ailelerden gelen ya da göçmen kökenli çocuklar, özellikle de bu olanaklardan en çok yararlanması gerekenler kreşlerden uzak duruyorlar
Bir çocuğun kreşe gidip gitmemesinde, içinde doğduğu sosyo ekonomik çevrenin etkisi oldukça büyük; Örneğin çıraklık eğitimi almış düşük gelirli annelerin çocukları, üniversite mezunu olan annelerin çocuklarının yarısı kadar kreşe gidebiliyorlar. Ya da Türkiye veya Balkan ülkeleri vatandaşlığına sahip bir çocuğun bir kreşte bakılma olasılığı İsviçreli bir çocuğunkinin ancak yarısı kadar.
Bir başka görüşe göre ise, anne-babaların çocuklarını kreşe gönderememelerinin nedeni, çalışma saatleri ile kreş açılış saatlerinin örtüşmemesi.
Çözüm önerileri
Politikacıların çocuk ve toplum için önemini anlamaları gerektiğini ifade eden eğitim uzmanları, çocukluğun ilk dört yılında yaşananların çocuğun tüm yaşamını şekillendirdiğini vurguluyorlar.
Uzmanlara göre çözüm, düşük maliyetli kreş sayısını arttırmak. Bu konuda Federal Hükümet’in daha fazla sorumluluk üstlenmesi gerektiğini ifade eden eğitimciler, birçok kantonun ailelere gerekli desteği sunamadığını ifade ediyorlar. Özellikle de kırsal bölgelerdeki ailelere çok az miktarda destek sunuluyor.
Buna ek olarak; Federal Hükümet, kantonlar ve belediyeler arasında koordinasyon eksikliği de mevcut.
Konu Federal Meclis’te de tartışılıyor
Federal Meclis üyesi SP’li Min Li Marti, günümüzde kreşlerin orta sınıf tarafından karakterize edildiğini söylüyor ve şöyle diyor; “İyi maaşlı olanlar çocukları için bakıcı tutabilirlerken yoksullar ise genellikle akrabalarına güveniyorlar.“
Min Li Marti Haziran ayı ortasında Meclis’e; Federal Hükümeti, “çocuk bakımı maliyetlerinin hane bütçesine %10’dan fazla bir yük getirmemesi“ için yasal bir zemin oluşturmaya çağıran bir önerge sundu.
Benzer önergeler daha önce de sunulmuş ancak sağ partiler tarafından reddedilmişti.
Federal Meclis Üyesi Verena Herzog’a (SVP) göre mesele fazlasıyla politize edilmiş durumda. Çocuk bakımının devletin sorumluluğunda olmadığını söyleyen Herzog; “Bu konuda ihtiyaç varsa belediyelere ve şehirlere yerel yatırımlar yapılmalı” diyor. Herzog’a göre işverenler yeni kreş yerleri oluşturma konusunda daha fazla sorumluluk alabilirler.
Senato Meclisi önümüzdeki sonbahar oturumunda kreşlerdeki çocuk bakımı koşullarının nasıl iyileştirilebileceğini ele alacak. Daha sonra da Hükümet’in ilk birkaç yılda yeni açılan kreşleri destekleyen başlangıç finansmanının sürekli desteğe dönüştürülüp dönüştürülmeyeceği oylanacak.
