Meslek seçiminde anne-babaların rolü
Savaş Şengül
Meslek Danışmanı ve Sosyal Eğitimci
Her anne-baba çocuklarının iyi birer meslek yapmalarını ister. Fakat çocuklar için iyi bir meslek yoktur, sadece sevdiği meslek vardır. Meslek yapma aşamasına gelen genç, araba tamircisi ya da aşçı olmak isteyebilir. İyi bir meslek çocukların sevdiği bir meslektir. Çocuklar anne-babalarının istediği mesleği zorla yapabilirler, ancak ne kadar mutlu, huzurlu olabilir ya da ne kadar dayanabilirler bu durumda?
İyi bir meslek ne anlama geliyor?
İyi bir meslek ifadesinde su örnekler anne-babanın meslek seçimi için geçerli sebepler olabilir;
İyi bir maaş: Oğlum/Kızım rahat yaşasın, kimseye muhtaç olmasın ve hiç parasız kalmasın. Bu güzel bir istemdir ancak mutluluk alınan maaşa bağlı değildir. Mutluluk, yaptığımız işe bağlıdır. Bizi geliştiren, rahatlık veren, ”Bugün iyi bir gün geçirdim, hedefime ulaştım” dedirten bir olgudur. Ve bu mutluluk para ile elde edilmiyor.
Başkalarının yanında onunla gurur duymak için: “Oğlum/Kızım bankada çalışıyor.” demek için mi? Siz mutlusunu ancak kızınız/ oğlunuz bu durumda mutlu mu? Peki mutlu olmasa ne yapar? Mesleğini, işini bırakır, bir süre sonra da motivasyonu düşer. Bu durum onu depresyona bile sürükleyebilir. O sizi mutlu etmiştir belki, fakat onu kim ya da ne mutlu edecek?
Kendimiz için: Bazı ebeveynler çocuklarından kendi yapamadıkları meslekleri yapmalarını isterler. Çünkü çocuklarının o mesleği yapmaları bir yerde kendilerini tatmin eder.
Güven sorunu
Çoğu anne-babalar gençlere pek güven veremiyorlar. Gençler bebek gibidirler ve yaşamla ilgili gerçekleri düşe kalka öğreneceklerdir. Bebeğin yürümesi için güven veremezseniz o bebek yürümekten her zaman korkar. Ancak bebeğe cesaret ve güven verip yürütürseniz bir gün tek başına yürümeye başlayacaktır. Bu durum gençler içinde geçerlidir, düşmeden bir şey öğrenemezler. Bunda dolayı da bırakın onları düşsünler. Bu şekilde kendi yollarını bir gün bulacaklardır.
Niyetimiz, çocuklarımızın geleceği. O gelecekte işimiz onları dinlemek, değer vermek, bazen ellerini tutarak güven ve destek verip kendi tecrübelerini geliştirmelerine onlara yardımcı olmak. Ebeveynler, yukarıda bahsettiğimiz konular üzerinde duyarlı ve hayata geçirilecek somut adımları atmazlarsa, gençler güven ve motivasyonlarını kaybederler. Bu durumda onlara iyi birer gelecek sağlamak çok zor olabilirken, sadece işten eve, evden işe gidip gelirler ve hayatları zorlaşır.
Anne-babaların eksiklikleri
Anne-babalar, nasıl meslek aranır, nasıl bir mektup ya da özgeçmiş yazılır ya da meslek başvurusu dosyası nasıl hazırlanır gibi şeyleri bilmedikleri için genellikle gençlere yardımcı olamıyorlar.
Anne-babalar mesleklerle ilgili her türlü bilgiyi şu linkten bulabilirler: https://orientation.ch/dyn/show/8242
Meslek konusunu okuldaki öğretmenlere de sorabilirler tabi. Anne-baba olarak, oğlunuzun/kızınızın hedefinden vazgeçmesine izin vermeyin. Çünkü bazı profesyoneller sadece okuldaki derslere bakarak gençleri yönlendiriyorlar. Evet bu doğru olabilir, ancak çocuğunuz birkaç farklı staj yaparak şansını deneyebilir. Bundan sonraki aşamada da, yetersiz olduğu derslerde hedefine ulaşmak için daha çok çalışabilir.
Meslek okullarında yetersiz öğrenciler için ek dersler verilebiliyor. Önerim; gençlerin maaşlarından her zaman 100 frank ayarlamaları ve derslerine yardımcı olabilecek birilerini bulmaları.
Kısacası; her şeyin bir yolu var. Yolunu bulan kişi geleceğini de bulur. Gelecek ise merdivenli bir yoldur. Önemli olan bu merdivenleri tırmanırken, yorgunluğa rağmen bırakmadan yola devam edebilmektir.
