Mülteci Hayatlar
Cavit Akbuğa
“Buraya kaçak yollardan geldim. Yolda dayak ve işkencelere maruz kaldım.“
Politik kimliğinden dolayı 5 yıl hapis cezası alan ve 20’li yaşlarının 5 yılını hapiste geçirmek zorunda kalan Mestan K., hakkında açılan 4 davadan dolayı Türkiye’yi terk etmek zorunda kalıyor. 8 aydır İsviçre’de yaşayan Mestan K. ile buraya gelişini ve bir mülteci olarak kamp koşullarını konuştuk. Mestan K.’nın temel isteği oturumunu alıp yeni bir hayata başlamak.
İsviçre’ye gelene kadar ne tür sıkıntılarla karşılaştın?
Kaçak yollardan geldim buraya… Önce Bosna’ya, sonra Sırbistan’a, oradan da Macaristan’a geçtim. Macaristan’da Vişegrad (Çek Cumhuriyeti, Slovakya, Polonya ve Macaristan ülkeleri tarafından, bu ülkelerin sınırlarını kontrol etmek ve korumak için oluşturulan özel bir güvenlik birimi) tarafından başka mülteciler ile birlikte yakalandık. Yakalandıktan sonra ciddi bir dayak ve işkenceye maruz kaldık. Hatta grubumuzda bulunan kadın ve çocuklar da aynı muameleye maruz kaldılar. Daha sonra mahkemeye çıkarıldım ve 7 gün hapiste kaldım. Hapisten çıktıktan sonra orada iltica etmem gerektiğini, aksi takdirde Sırbistan’a geri iade edeceklerini söylediler. Mecburen Macaristan’da iltica ettim. Bir süre sonra da İsviçre’ye geçmeyi başardım.
İsviçre’deki iltica sürecin nasıl gelişti?
Kreuzlingen’de bulunan başvuru kampında başladı süreç. Başvuru kampları birçok insan için iç açıcı olmayabilir belki, ama benim gibi yollarda bin bir türlü zorluklar yaşayan biri için fena değildi. Burada bir süre kalıp yol ifadesi verdikten sonra Bern’e transfer edildim. Aslında İsviçre’de bütün zorluklar ana kamptan transfer edildikten sonra başlıyormuş. En azından benim için böyle oldu. Şu an bulunduğum kamp Bern merkezinde bulunan bir yer altı kampı. Merkez dediğim, trene ulaşmak için 20 dakika yürümek zorundayız.
Yer altı kampında yaşamanın ne gibi zorlukları var?
5 aydır buradayım ve şansım var ki bir süredir arkadaşlarımın yanında kalıyorum. Kampa sadece haftada bir kez para alıp imza vermek için gidiyorum. Ama burada kalmak zorunda olsaydım, 5 yılımı hapishanede geçirmeme ragmen oldukça zorlu bir yaşamım olacağının farkındayım. Yer altı kampının hapishaneye göre bir penceresi, volta atacagın bir havalandırması bile yok. Makinelerin sesinden dolayı oturup bir kitap dahi okuyamıyor insan. Bütün bunların yarrattıgı zorlukların üzerine bir de farklı kültürlerden gelen insanların bu daracık ortamda yaşamaya çalışmalarını ve üzerlerindeki stresi düşünün bir. Bu her an patlamaya hazır bomba gibi bir şey aslında.
Kısa bir süre önce kampta kalan mültecilere, birçok suça karıştıklarında dolayı, artık her akşam kamplarında kalma zorunluluğu getirildiği söylendi. Bu genel bir uygulama mı bilmiyorum ama sorunları çözmektense daha da derinleştireceği bir gerçek. Uygulama devam ederse beni de çok zorlu bir sürecin beklediği kesin.
Geçmini nasıl sağlıyorsun?
Haftalık olarak 66.5 frank alıyorum. İsviçre gibi bir ülkede bu para ile geçinmeniz için bir matematik profösörü olmanız gerekiyor.
Gelecek için hedefin nedir?
Öncelikli hedefim dil ögrenmek tabi. Herhangi bir dil kursuna göndermedikleri için ücretsiz verilen dil kursları bulup katılmaya çalışıyorum. Şöyle bir hedefim var dil ile ilgili… Oturumumu aldıktan sonra kantonla yapacagım görüşmeyi tercüman olmadan, Almanca konuşarak gerçekleştirmek istiyorum. Bir meslek yapmayı düşünüyorum.
