Seçimlerde toplamda 1075 aday yarışıyor.
Oy pusulaları seçmenlere ulaşırken, seçmenler oylarını 8 Şubat’a kadar posta yoluyla, 13 Şubat’ta ise seçim merkezlerinde kurulu olan sandıklarda kullanabilirler.
Bu seçimlerde, şehir meclisi için farklı partilerden birçok Türkiyeli aday da yarışıyor. Aday olan isimler bölgelerine ve partilerine göre şöyle;
1’inci ve 2’nci seçim bölgesi
- Lara Can – SP
- Mahmut,Sarıcı – Alternative Liste (AL)
- Meggie Ender Kaplan – Alternative Liste (AL)
3’üncü seçim bölgesi
6’nci seçim bölgesi
7’nci ve 8’inci seçim bölgesi
9’uncu seçim bölgesi
10’uncu seçim bölgesi
- Alican Özübir– SVP
- Melahat Karakuş – Alternative Liste (AL)
- Hacı Mehmet Ağlamaz – Partei der Arbeit (PdA)
- Simge Ağlamaz – Partei der Arbeit (PdA)
- Gülpaşa Şahin- Partei der Arbeit (PdA)
- Meral Bozay-Şahin – Partei der Arbeit (PdA)
- Sevim Şahin- Partei der Arbeit (PdA)
- Can Gönültaş- Partei der Arbeit (PdA)
12’nci seçim bölgesi
- Latif Karakuş – Alternative Liste (AL)
Bu adaylardan, Gülşen Güler ile Hüseyin Mamaklı neden aday olduklarını ve hedeflerini şöyle anlatıyorlar;
Gülşen Güler
Bertold Brecht‘in bir şiiri vardır, “Die Käuferin“. Bu beni çok etkileyen bir şiirdir. Brecht bu şiiri savaş yıllarının yoksul Almanya’sında yaşlı bir kadının ağzından yazar; az bir devlet yardımı ve çocuklarından aldığı üç-beş kuruşla geçinmeye çalışan bir kadın.
Kadın, ihtiyaçlarının sadece bir kısmını karşılayabilir, istese de gerekli bazı şeyleri alamaz. Birgün aklı başına gelir ve eski bir müşteri olarak gittiği dükkanları dolaşır, ihtiyacı olan şeyleri eskiden olduğu gibi sepete koyar, hesap ettirir, içini çeker ve herkesin gözü önünde bunları alacak parasının olmadığını söyler ve çıkar. Bununla ilgili olarak da; “Hiçbir şeyi olmayan bizler dükkanlarda görünmezsek, onlar bizim hiçbir şeye ihtiyacımız yok sanırlar, buralarda görünüp, bir şeyler satın alamadığımızı gösterirsek, en azından ne halde olduğumuzu anlarlar” der.
Buradan, bu şiirden yola çıkarak neden seçimlerde aday olduğumu bir kaç cümle ile anlatmak istiyorum;
Zürich’in 7 ve 8. bölgesinde yaşayanların çoğunluğu varlıklı ve iyi eğitimli insanlar. İsviçre kökenli ya da Avrupa’lı. Benim gibi “ötekiler” in hem sosyal hem siyasi arenada daha fazla görünür olması gerekiyor, aksi takdirde insanlar bizim burada yaşıyor olduğumuzu farketmeyecek veya sosyal-politik ihtiyaçlarımızın, isteklerimizin, taleplerimizin olmadığını sanacaklar.
Yaşadığım, çalıştığım, vergi verdiğim bir şehirde demokratik olarak seçme ve seçilme hakkımı kullanarak varlığımı burada yaşayanlara göstermek, daha güzel bir çevre ve ortak yaşam için fikirlerimi tartışmak ve hayata geçirmek istiyorum.
Baltasar Glätli benim eskiden beri sevdiğim, siyasi fikirlerini ve eylemlerini beğendiğim bir milletvekili. Özellikle Yeşiller Partisi’nin başkanı olduktan sonra partiyi çok renkli ve çok sesli yapma çabası ivme kazandı.
Bana ısrarla listenin 3. sırasının teklif edilmesi ve seksiyondaki arkadaşlarımın desteği benim için çok teşvik edici oldu.
“Gelecek istiyorum” sloganı altında;
- İklim krizi mücadelesi kapsamında karbon salınımını engellemek, bio çeşitliliği artırmak için önlemlerin hayata geçirilmesi,
- Yayalar ve bisikletliler için daha iyi ve güvenli hareket ve ulaşım imkanlarının sağlanması,
- Her cinsten, her dilden, her ırktan ve sosyal sınıftan insanın eşit haklara sahip olması, karar mercilerinde yer alması, “kağıtsızlar” olarak ifade edilen insanlara resmi statü kazandırılması,
- Kiraların fahiş fiyatlara ulaştığı Zürich’te kooperatif evlerinin ve sosyal konutların sayısının artırılarak dar gelirli olanların da şehirde yaşamasına imkan sağlanması, yeşil alanların korunması olarak dört başlık altında seçim çalışması yürütüyoruz.
Hüseyin Mamaklı
Altıncı bölgenin dördüncü listesinden adayım. Yaklaşık 30 yıldır İsviçre’de yaşıyorum ve Zürich’te yaşayan tüm göçmenlerin sesi olmak istiyorum. Zira sorunlarımız ve hedeflerimiz aynı.
Daha çok temel haklar, konut politikası, iltica yasası, azınlıklar, entegrasyon ve doğanın korunması ile ilgili konularla ilgileniyorum.
Politikaya girişimin nedeni, göçmenlere yönelik politikaların yetersiz olmasından kaynaklanıyor. Zürich’te göçmenlerin çok ciddi bir potansiyeli var. Ancak bu potansiyel politikalara yansımıyor pek. Vatandaş olmayanların seçme seçilme hakları yok mesela. Bu ülkede doğan çocuklar doğrudan vatandaş da olamıyorlar. Bu nedenle de çocuklar hem ülke politikasına katılamıyorlar hem de seslerini duyuramıyorlar. Seçildiğim takdirde bu konu önceliklerim arasında olacak.
