Claudia Schuwey ve Carlo Knöpfel tarafından yazılan 286 sayfalık ‘’İsviçre’de yoksulluk yeni el kitabı’’, yoksulluk mekanizması ve sosyal güvenlik gibi veri ve olguları bir araya toplaması acısından önem taşıyor. En güncel gelişmeleri anlatan kitap, devletin devam eden yoksulluğunu engelleme ya da ortadan kaldırma çabalarının yeterli olup olmadığına dair soruyu gündeme getiriyor.
Caritas 2006 yılında bu konuyla ilgili ilk el kitabını çıkarmış, İsviçre’de ki yoksulluğun boyutunun ortaya çıkarılması nedeniyle siyasi bir tartışmaya neden olmuştu. O zamandan bu yana önlemler alınmaya çalışılırken, Hükümet 2013 yılında yoksulluğu önlemeye ve yoksullukla mücadele etmek adına ulusal bir programı hayata geçirmişti.
2106 yılına özgü olan bu kitap ile yoksulluğun marjinal bir olgudan daha fazla olduğunu ortaya koyuyor. Buna göre neredeyse her beş İsviçreli ‘den biri 2000 Frank tutarındaki bir faturayı ödeyemeyecek kadar zor durumda bulunuyor.
Caritas’a göre yoksulluk durumu maddi sıkıntılardan daha fazlasını içeriyor. Bu; uzun süre iş aramak, is bulamamak, işsizlik ödeneği tüketmek, ağrılara rağmen doktora gitmeyip tasarruf etmek, eğitimsiz kalmak, perspektif sahibi olamamak, güvensiz ikamet hakkına sahip olmak, geçim imkânlarının altında bir yaşam sürmek, tatil yapamamak, sağlıklı ürünler tüketememek anlamına geliyor.
Bütün bunlardan sonra ortaya çıkan sonuç ise, “toplumsal yaşama dahil olamamak” seklinde ifade ediliyor.
Yoksulluk devam ediyor
Caritas 2010 yılında ‘’Yoksulluğu yarıya indirmek’’ sloganıyla 10 yıllık bir yoksullukla mücadele programı başlattı. Federal İstatistik Dairesine göre, 2011’de her 13 İsviçreliden biri yoksulluk çekiyordu. Bu da 130’000’i çalışan olmak üzere 580’000 kişi yapıyordu.
Federal İstatistik Dairesi’nin açıkladığına göre, 2011’de tek kişi için yoksulluk sınırı ortalama aylık olarak 2200 Frank, iki çocuklu iki yetişkin için ise 4050 Frank idi. İlgili kişiler bunlarla gıda, giyim, vücut bakımı, trafik ve kira gibi genel ihtiyaçlarını karşılamak zorundaydı.
