Çocuğum nasıl olsun isterdim?
Dr. Meral Acar
Çocuk, ergen ve aile psikoloğu
Eğitim alanına önemli katkıda bulunmuş olan tanınmış pedegog M.Montessori “Çocuk toplumun mimarıdır“ diyor. Bebek bekleyen bir anne ve babaya “Nasıl bir çocuğunuz olsun istiyorsunuz?“ şeklinde bir soru sorsak, hemen hemen tüm anne ve babaların vereceği cevap şu olur; ‚“sağlığı yerinde, başarılı, eğitimli, iş güç sahibi, vatanına milletine, annesine ve babasına hayırlı bir evlat olsun’’ gibi ortak dilekleri duyarız.
Keşke bu dileklerimizi ısmarlama şansımız olsa diye bir de derin nefes alırız. Aslında diğer yandan da çocuğumuzu nasıl yetiştireceğimiz konusunda kaygılarımızında olduğunun farkındayız. İşte burada “anne ve baba olmaya hazır mıyız?’’ sorusu çok anlam taşımaktadır.
İsviçre gibi çok kültürlü bir toplumda, çocuğumuzun yeni diller öğrenme ve kültür alışverişinde önemli rol almak gibi kazanımları varken, diğer yandan da çocuğumuzun kendi kültürünü, değer ve yargılarını kaybetme kaygısı doğabilir.
Kendi kültür, değer ve yargılarını benimsemiş, farklı kültür ve toplumlara kolaylıkla uyum sağlayabilen, özgüveni gelişmiş, etkin ve katılımcı bireylerin yetişmesi için biz ebeveynlere ve de eğitimcilere önemli sorumluluklar düşmektedir.
Nedir bu sorumluluklar?
Çocuklarımızın hayatlarında iyi bir rehber olarak bu yolda önemli adımlar atabiliriz. Çocuklarımızın özgüveninin gelişmesi için, öncelikle çocuklarımızın neleri yapabileceğini tanıyıp onları ona göre cesaretlendirebiliriz. Öncelikle çocuğumuzun neleri yapıp neleri yapamayacağını bilip, kendi sınırlarını tanımalarını sağlayabiliriz.
Birçok tanınmış eğimci ve psikolog çocuklarda 0-6 yaş dönemine özellikle dikkat çekerler. Bizim toplumumuzda da sıkça duyduğumuz “Çocuk yedisinde ne ise yetmişinde de o dur“ ya da “Ağaç yaş iken eğilir“ gibi atasözlerimizle eğitimde bu dönem vurgulanıyor. Yukarıda bahsettiğimiz kendine güvenen bireyler yetiştirebilmemiz işte bu 0-6 yaş döneminde büyük bir önem kazanıyor.
Çocuğum başarılı olsun derken, biz buradan özgüveni gelişmiş çocuk ve gençleri anlıyoruz. Malesef bu kavram bizim Anadolu toplumunda farklı algılanmaktadır. Özgüvenli çocuk yetiştirmek demek, laf yetiştiren, halk arasında laf ebesi, laf yetiştirmede altta kalmayan, her konuda bilgi sahibi olduğunu düşünen ve konuşan çocuklar anlaşılıyor. Ancak bu özellikler gerçek anlamda özgüven kavramını tanımlamazlar.
Anne ve babalar çocuklarına sevgi ve saygıyla yaklaşarak, onların değerli oldukları hissini vererek özgüvenlerini geliştirebilirler. Yine Anne ve babalar, çocuklarına davranışları ve konuşmalarıyla örnek olarak, sosyal yaşamda önemli bir sorumluluk taşırlar.
