8,6 milyon nüfusa sahip olan ülkede göçmen kökenlilerin oranı yaklaşık %38’e denk geliyor.
Bu oranın %80’inden fazlası (2,2 milyon kişi) ilk nesil olarak yurtdışında, diğerleri ise (520 bin kişi) ikinci nesil olarak İsviçre’de doğdu.
İlk nesil göçmenlerin yaklaşık %50’si AB veya EFTA ülkelerinden, %11’i ise diğer Avrupa ülkelerinden geliyor. Diğer menşe ülkelerden gelenlerin oranı ise %11.
İkinci nesli temsil edenlerin üçte ikisinden fazlası İsviçre, dörtte biri AB veya EFTA, %8’i ise diğer Avrupa ülkeleri vatandaşlarından oluşuyor. Bu kesimin sadece %1’i Avrupa dışından geliyor.
Birinci nesil göçmenler dezavantajlı
Verilere göre, birinci nesil göçmenler, işgücü piyasasına ikinci nesil göçmenlere göre daha az entegre oluyorlar.
Birinci nesil göçmenler için işsizlik oranı %7,3 olarak kayda geçerken, bu oran göçmenlik geçmişi olmayan İsviçre halkının neredeyse üç katına denk geliyor.
Göçmenlik geçmişi olanlar daha kötü durumda
Göçmen kökenli İsviçrelilerin yaşam kaliteleri gözle görülür derecede düşük. Göçmenlerin çocukları ve torunları da, İsviçre kökenli olanlara göre daha kötü durumda.
İsviçre’de doğan göçmenlerin torunlarının, göçmenlik geçmişi olmayan İsviçrelilere göre iş yaşamında vasıflı olma olasılıkları yalnızca %1 ya da %2 puan daha yüksek. Birinci nesil göçmenlerin neredeyse %10’u, eğitim seviyelerinin altında ve yerlilerden daha fazla çalışıyor.
Yönetim pozisyonlarında eşitsizlik daha az
Yönetim düzeyinde, göçmen kökenliler ile yerli halk arasında neredeyse hiç fark bulunmuyor. Yönetim pozisyonlarında göçmenlik geçmişi olmayan profesyonellerin kotası %34,7. Birinci nesil göçmenlerin kotası %32,3, ikinci veya daha yüksek nesillerin kotası ise %32,6 oldu.
Verilere göre, Kuzey ve Batı Avrupa’dan gelen profesyonellerin liderlik kotası %40’ın üzerinde. Bu oran Güneybatı Avrupalılar için %31,6, Doğu ve Güneydoğu Avrupalılar için %25,8, diğer ülkelerden gelen göçmenler içinse %24,8 oldu.
Göçmen kökenlilerin oranı artıyor
İsviçre’de, son 15 yılda göçmenlik geçmişi olmayanların oranı on puan azalarak %70’ten %60’a düştü. Aynı dönemde birinci nesil göçmenlerin oranı ise %23’ten %31’e, göç geçmişi olan ikinci kuşağın oranı ise %5’ten %7’ye yükseldi.
