İsviçre devleti entegrasyon politikası gereği, dil üzerine daha çok yoğunlaşıp, ülke dillerinin konuşulmasını amaçlıyor. Uzmanlar ise bu bakış açısının değişmesinden yanalar.
Uzmanlara göre ana dilin en iyi biçimde bilinmesi ve konuşulması diğer dillerin temelini oluşturuyor. Buna göre anadiline hakim olanların, İsviçre’de konuşulan ülke dilerine hakimiyetleri daha da kolay.
Freiburg Üniversitesi Çok Dillilik Enstitüsü görevlisi Amelia Lambelet., bu konu üzerine yeterli araştırmalar yapılmadığını ifade ediyor.
Uzmanlar buna rağmen öğrencilerin anadillerini geliştirmelerini isterken, bunun okulda yapılmasını talep ediyorlar.
İsviçre Çocuk ve Gençlik Medyası Enstitüsü’nden Therese Salzmann: “Çocukların ana dillerini öğrenmeleri kendilerine olan güveni arttırıyor ve kendilerini daha güvende hissediyorlar“ diyor ve şöyle devam ediyor; “Çift kültürlülük bilinci, çocuğun sosyal entegrasyonu ve mesleki başarısındaki en etkili faktör.“
Her dil bir kültürün aynasıdır
Konuyla ilgili açıklama yapan İsviçre Kültürlerarası Kütüphanesi Başkanı Hélène Schär: “Bir dili bilmek ve onu kontrollü bir şekilde ifade etmek, bir gruba ait olma hissini güçlendirir ve tutarlı bir kişiliğe teşvik eder. Böylelikle diğer kültürlere daha açık olunur. Anne babaların kendi dillerinde şarkılar söylemesi, kitapların okunması, yabancı bir dili öğrenmeyi kolaylaştırır“dedi.
Anadillerin önemi ve bunların müfredata entegre edilmesi, öğrencilere yönelik sunulan fırsat eşitliliği açısından önemli bir adım olarak görülüyorken, Salzmann bu duruma:“ Bütün müfredatların tek dilde olması ve böylelikle diğer dillerin kamu eğitimdeki şansının azaltılmış olması çok talihsiz bir durumdur“ şeklinde tepki gösteriyor..
Bazı uzmanlar ise, farklı dillerde eğitim görmenin zaman kaybına yol açtığını ve çocukların üzerindeki yükü çoğalttığını düşünüyorlar.
