Aletsch Buzulu

Son Buz Çağı’ndan kalan büyük buzullardan biri olan Aletsch Buzulu, 23 kilometre boyunca uzanır.

Bugün Avrupa’da bulunabilecek en büyük buzul olan Aletsch, 86 km²’lik bir alanı örterken, yaklaşık 11 milyar ton buzdan oluşur.

Büyük Aletsch Buzulu’nun kaynağı 3800 m yükseklikte bulunan Jungfrau bölgesidir. Burası; Eiger, Monch ve Jungfrau dağlarının bulunduğu bölgeyi kapsıyor. Büyük Aletsch Buzulu dağlarının bulunduğu 824 km²’lik alan, Alplerin en büyük bitişik buzullu bölgesidir.

Aletsch Buzulu, özgün Aletsch Ormanı ve çevresindeki bölgeleri ile birlikte 13 Aralık 2001’den bu yana UNESCO Dünya Doğa Mirası listesinde yer almaktadır.

Görülmeye değer özel bir yer

Aletsch Buzulu çok eski zamandan beri seyahat edenler için görülmeye değer özel bir yer olup, araştırmacılar için de önemli bir inceleme mekânıdır. 1937’den beri Jungfraujoch’da, 1976’dan beri ise ‘da araştırma istasyonları bulunmaktadır.

Çok sayıda teleferik hattı ile, Riederhorn ile Eggishorn’un sırtlarından buzulun aşağı kısmında bulunan buzul kesimleri gözlemlenebilir.

1912 yılında Jungfrau raylı hattının inşasından sonra, Jungfraujoch’da bulunan buzulun üst kısımlarını seyretmek mümkün hale gelmiştir. Bu bölgelerde, doğa severler için gezi yolları da bulunmaktadır.

Küresel ısınma etkisi ile buzullar yok oluyor

Ondokuzuncu yüzyılın ortalarında Aletsch Buzulu 2,5 km daha vadi aşağıya uzanırdı. Küresel ısınma sebebiyle, 1970’ten itibaren, özellikle Konkordiaplatz’dan aşağı olan bölümlerde buzul hacmi azalmıştır. Hem kenar kısımlarda hem de buzul dili alanında kilometrelerce büyüklükte buzul alanı kaybolmuştur.

Daha önceleri Yukarı Aletsch Buzulu ile Orta Aletsch Buzulu doğrudan Büyük Aletsch Buzulu’yla birleşiyordu. 1850’den bu yana buz kalınlığı yer yer 100 metreden fazla azalma göstermiştir.

70’li yılların sonu ile seksenlerin başında geçici soğumalara ve sıcaklıklara çok az tepki veren Aletsch Buzulu, 1983’ten beri artan aşırı sıcaklıklar sebebiyle, diğer tüm Alp buzulları gibi belirgin bir şekilde çekilmektedir.

Bilim insanlarının açıklamalarına göre, daha önce benzeri yaşanmamış bir hızda eriyen ve yılda yaklaşık 12 metre buz kütlesi kaybeden bu buzul, yaz dönemlerinde görülen sıcak hava dalgaları sırasında yaklaşık 800 milyon metreküp buz kaybetti

Öyle ki, İsviçre kuzeydoğusunda bulunan Glarus Alpleri’nde yer alan Pizol isimli buzulun kütlesinin çok önemli bir kısmı kaybolurken, burasının artık bilimsel açıdan buzul olarak sınıflandırılamayacağını belirtiliyor.

Buzul bilimcilerin açıklamalarına göre, İsviçre’de 1850 yılından bu yana 500’den fazla buzulun tamamen yok oldu.

CO2 emisyonlarının düşürülmemesi halinde, Alp buzullarının yüzde 90’ından fazlası bu yüzyıl sonuna kadar yok olma tehlikesi ile karşı karşıya.

Güncel verilere göre, alınacak olan tüm önlemlere rağmen bu buzulların an az yarısı 2100 yılına kadar yok olacak.

Aletsch buzulunun ise 80 yıl içerisinde tamamen erime riski bulunuyor. Buzullar erimeden burayı mutlaka görmenizi tavsiye ederiz.