Ev ödevi = şans eşitsizliği

Fuat Köçer

Eğitimci

Hepimiz öğrencilik yıllarımıza dönüp baktığımızda ev ödevleri ile alakalı aklımıza nice anı gelecektir. Ailesinde, ev ödevleri konusunda danışabileceği bir büyüğü olanlar, kanımca ev ödevleri konusunda daha az sorun yaşamışlardır.

Ev ödevlerinde zorlanmış olanlarımızla bu ödevleri kolaylıkla çözebilmişler arasındaki ortak fikir genel olarak şudur; Hangi akıma, hangi ana fikre sahip bir eğitim kurumunda bulunmuş ya da eğitim almış olursak olalım, ev ödevleri bir öğrencinin eğitim sisteminde başarılı olabilmesi için belirlenmiş birer standarttır. Bu nedenle bizler bu konuyu sorgulamadan içselleştirip kabullenerek ev ödevlerinin eğitim kurumlarının birer parçası olduğunu düşünürüz.

Tam tersinden yola çıkarsak; Çocuğunuz okul değiştiriyor ve bu yeni okulda çocuğa asla ev ödevleri verilmiyor. Anne – baba olarak ne düşünür, ne hissederdiniz? Büyük ihtimalle çocuğunuzun geleceği hakkında kaygılanır, bu eğitim kurumunda birşeylerin yolunda gitmediği hissine kapılırdınız. Ancak bilim dünyası, bu hissin doğruları yansıtmadığını söylüyor.

1960‘lı yıllarda Almanya`da, eğitim-bilimci Bernhard Pittman tarafından yapılan Wittman Studie isimli bir çalışma, dört ay boyunca Matematik ve Almanca derslerinde bir öğrenci grubuna ev ödevi vermemeyi öngörüyor.  Diğer bir gruba ise, aynı konular ev ödevleri olarak veriliyor.

Araştırmanın sonucundaki veriler gerçekten şaşırtıcı. Ev ödevi verilerek ders konuları işlenen öğrenciler ile ev ödevi verilmeden aynı konunun ele alındığı öğrenci grubu arasında, başarı ve sonuç anlamında farklılık bulunamıyor.

Wittmann, aynı çalışmada velilere ev ödevi konusu hakkındaki görüşlerini soruyor. Elde edilen sonuçlara rağmen bu velilerin %96‘sı ev ödevlerinin önemli ve verimli olabileceğini savunuyor.

Neredeyse 60 yıllık bu çalışmanın sonucunda, çoğu ülkede ev ödevleri hakkında hem siyasi hem de bilimsel alanlarda fikirler beyan edildi. Hatta 2012 yılında, dönemin Fransa Cumhurbaşkanı Françoise Hollande ve Fransa Eğitim Bakanı Vincent Peillon yaptıkları ortak bir açıklamada, ev ödevlerinin şans eşitsizliğini arttırdığını, sosyo-ekonomik ve eğitim düzeyleri yüksek ailelerdeki çocukların bu ödevleri kolaylıkla çözebildiğini, sosyo-ekonomik ve eğitim düzeyleri düşük ailelerdeki çocukların ise daha çok zorlandığını dile getirerek, ev ödevlerini kaldırmak için bir reform planladıklarını açıkladılar.

Ancak kamuoyundaki büyük tartışmalar ve baskı sonucunda bu değişiklik sadece düşünce bazında kaldı ve gerçekleştirilemedi.

Hollande‘nin sunduğu alternatif plan, ödevleri tamamen kaldırmak yerine ödevlerin ders saatleri dışında, öğretmen desteği ile okulda yapılmasını öngörüyordu. Bu öneri şans eşitsizliğine müdahele etmek için izlenilebilir bir yol olabilirdi.

Eğitimde ev ödevleri konusunda hem İsviçre‘de hem de diğer ülkelerde ne gibi gelişmeler olacağını zaman gösterecek.  Ancak bugünkü haliyle şunu söyleyebiliriz; Ev ödevi = şans eşitsizliği.